Bugün İstanbul'a gelişimizin 2.günü,ve sanırım buradaki parkları keşfetmenin zamanı geldi dedik ve bizi ziyerete gelen kuzencim Emine,Efoşun biricik teyzesi ve dişçide dil bağının kesilmesine aldırmadan gelen annem(hayranım sana annecim)sahildeki çocuk parkına doğru yola çıktık,annemin acısı keyfimizi kaçırmıştı ama Efe'nin gözleri parkı görünce öyle bir parladı ki,annem bile acısını unuttu.Annemin dil bağını dişini yapan asistan doktor yanlışlıkla kesmişti ve hepimiz burnumuzdan soluduk duyunca,nasılda acı içindeydi,konuşamıyor,yemek yiyemiyor,ağrısı da kdv'si.Bu gibi kazalar olabiliyor ama insanın kendi başına gelince,kızmadan,üzülmeden edemiyor,inşallah yapan doktor dersini almıştır da başkalarının canını yakmaz,çünkü dilin altında çok önemli bir kas varmış ve eğer makina dil bağı yerine o kasa gelseymiş annecim orada yüz felci geçirebilirmiş,Allah korudu,ucuz atlattı,bizleri de çok üzdü,herşeyin başı sağlık diyoruz ve anneciğime tekrar geçmiş olsun dileklerimizi iletiyoruz. 
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder